Test składa się z ośmiu prób oceniających zdolności motoryczne tj.:
- szybkość,
- skoczność,
- wytrzymałość,
- siła
dłoni,
- siła rąk i barków,
- zwinność,
- siła mięśni brzucha,
- gibkość.
Badania sprawności kondycyjnej zaleca się przeprowadzać w ciągu dwóch dni, przy czym próby 1,2,3 w pierwszym, zaś 4,5,6,7,8 w drugim dniu. Jeśli cały test stosuje się jednego dnia, próby wytrzymałościowe powinno mierzyć się jako ostatnie. Ze sposobem wykonania poszczególnych prób należy dokładnie zapoznać badanego bezpośrednio przed ich wykonaniem. Uczestnik testu powinien ćwiczyć w odpowiednim stroju, po dokładnej rozgrzewce. Wszystkie próby i ich pomiary muszą być przeprowadzone według instrukcji.
Badania sprawności kondycyjnej zaleca się przeprowadzać w ciągu dwóch dni, przy czym próby 1,2,3 w pierwszym, zaś 4,5,6,7,8 w drugim dniu. Jeśli cały test stosuje się jednego dnia, próby wytrzymałościowe powinno mierzyć się jako ostatnie. Ze sposobem wykonania poszczególnych prób należy dokładnie zapoznać badanego bezpośrednio przed ich wykonaniem. Uczestnik testu powinien ćwiczyć w odpowiednim stroju, po dokładnej rozgrzewce. Wszystkie próby i ich pomiary muszą być przeprowadzone według instrukcji.
Opis sposobu wykonania prób:
1. Bieg 50 m – próba szybkości:
a) wykonanie- na sygnał „na miejsca” testowany
staje nogą wykroczną za linią startową w pozycji startowej wysokiej. Następnie
na sygnał „start” biegnie jak najszybciej do mety;
b) pomiar- czas mierzy się z dokładnością do 1/10 sekundy. Liczy
się wynik lepszy z dwóch wykonanych prób;
c) uwagi- bieżnia powinna być prosta, powinna
posiadać tory oraz znajdować się w dobrym stanie. Próby należy przeprowadzać w
dobrych warunkach atmosferycznych;
d) sprzęt i pomoce- stoper,
lista badanych.
2. Skok w dal z miejsca- próba mocy
(siły nóg):
a) wykonanie- testowany staje za linią, po czym z
jednoczesnego odbicia obunóż wykonuje skok w dal na odległość do piaskownicy
lub na materac;
b) pomiar- skok mierzony w cm wykonuje się
dwukrotnie, liczy się wynik skoku lepszego;
c) uwagi- skok z upadkiem w tył na plecy jest
nieważny i należy go powtórzyć;
d) sprzęt i pomoce- piaskownica lub 2 materace, taśma
miernicza, kreda, lista badanych.
3. Bieg wytrzymałościowy – próba
wytrzymałości:
1000 m-
dla mężczyzn i chłopców powyżej 12 lat;
800 m-
dla kobiet i dziewcząt powyżej 12 lat;
600 m-
dla dzieci do 12 lat;
a) wykonanie- na sygnał na miejsca badany staje
za linią startu w pozycji startowej wysokiej. Na sygnał „start” biegnie
odpowiadającym mu tempem do linii mety;
b) pomiar- czas mierzy się z dokładnością do 1
sekundy;
c) uwagi- bieżnia powinna być równa i dobrze
przygotowana. Próbę należy przeprowadzić w dobrych warunkach atmosferycznych;
d) sprzęt i pomoce- stoper, lista badanych.
4. Pomiar dynamometryczny siły dłoni:
a) wykonanie- badany ściska dynamometr ręką
silniejszą. Nadgarstek powinien znajdować się w przedłużeniu linii
przedramienia. W czasie wykonywania próby ręka testowana nie może dotykać
żadnej części ciała;
b) pomiar- siła dłoni mierzona jest w
kilogramach. Liczy się pomiar lepszy z dwóch prób;
c) uwagi- dynamometr powinien być dopasowany
do wielkości dłoni tak, aby drugie stawy palców mieściły się na jego rączce.
Wymachy ręką
w czasie pomiaru są niedozwolone, wykonaniu prób powinna towarzyszyć pełna koncentracja psychiczna;
w czasie pomiaru są niedozwolone, wykonaniu prób powinna towarzyszyć pełna koncentracja psychiczna;
d) sprzęt i pomoce- dynamometr dłoniowy, magnezja,
lista badanych.
5. Wytrzymanie w zwisie na drążku-
próba siły rąk i barków:
a) wykonanie- z podstawionego krzesła badany
przechodzi do zwisu nachwytem o ramionach ugiętych. Dłonie powinny znajdować
się na szerokości barków. Na sygnał „start” zaczyna się próba zwisu i trwa aż
do zmęczenia. Podbródek w czasie trwania testu powinien znajdować się wyraźnie
nad drążkiem;
b) pomiar- próba wykonywana jest 1 raz. Liczy
się ilość wytrzymanych sekund we wspomnianej pozycji. Pomiar kończy się z
chwilą gdy podbródek znajduje się poniżej drążka;
c) uwagi- drążek musi być tak usytuowany, by
badany wykonywał próbę
w pełnym zwisie;
w pełnym zwisie;
d) sprzęt i pomoce- drążek lub poręcze, krzesło,
stoper, lista badanych.
6. Bieg zwinnościowy (4x10m):
a) wykonanie- na sygnał „na miejsca” badany staje
na linii startu.
Na komendę „start” biegnie do drugiej linii (odległość10 m ), podnosi z niej klocek,
po czym wraca na linię startu, gdzie kładzie klocek (klocek nie może być
rzucony). Następnie biegnie po drugi klocek i wracając kładzie go ponownie na
linii;
Na komendę „start” biegnie do drugiej linii (odległość
b) pomiar- próbę wykonuje się dwukrotnie.
Liczy się lepszy czas mierzony z dokładnością do 1/10 sekundy. Próba zostaje
zakończona z chwilą, gdy drugi klocek znajduje się na linii startu;
c) uwagi- próba zostaje unieważniona, gdy
klocek jest rzucony. Tak wykonaną próbę należy powtórzyć;
d) sprzęt i pomoce- stoper, dwa klocki o wymiarach
5x5x5, kreda, chorągiewki, lista badanych.
7. Skłony w przód z leżenia tyłem-
próba siły mięśni brzucha:
a) wykonanie- badany leży na materacu z
rozstawionymi na szerokość
30 cm stopami i kolanami ugiętymi pod kątem prostym. Ręce splecione na karku. Testowanemu pomaga partner, który przytrzymuje stopy tak, aby nie odrywały się od podłoża. Na sygnał „start” badany wykonuje skłony
w przód dotykając łokciami kolan, następnie wraca do pozycji wyjściowej, ćwiczenie trwa 30 sekund.
30 cm stopami i kolanami ugiętymi pod kątem prostym. Ręce splecione na karku. Testowanemu pomaga partner, który przytrzymuje stopy tak, aby nie odrywały się od podłoża. Na sygnał „start” badany wykonuje skłony
w przód dotykając łokciami kolan, następnie wraca do pozycji wyjściowej, ćwiczenie trwa 30 sekund.
b) pomiar- notowana jest ilość wykonanych
skłonów w ciągu 30 sekund;
c) uwagi- badanego nie dyskwalifikuje się w
przypadku gdy robi dłuższe przerwy w czasie wykonywania skłonów;
d) sprzęt i pomoce- materac, stoper, lista badanych.
8. Skłon tułowia w przód- siła
gibkości:
a) wykonanie- badany staje na ławce gimnastycznej
tak, aby palce stóp obejmowały jej krawędź, stopy zwarte, kolana wyprostowane.
Następnie badany wykonuje skłon w przód, zaznaczając jak najniżej palcami rąk
ślad na podziałce;
b) pomiar- próbę wykonuje się dwukrotnie,
wynik lepszy odczytywany jest w cm;
c) uwagi- sztywna podziałka jest tak
umocowana, że jej 50 cm
znajduje się na wysokości styku stóp z powierzchnią podpórki. Podpórka powinna
mieć 15 cm
wysokości i znajdować się 50
cm od ściany. W czasie wykonywania próby badany trzyma
nogi wyprostowane. Skłon należy wykonać płynnie bez gwałtownych ruchów;
d) sprzęt i pomoce- podpórka, podziałka o długości 100 cm , lista badanych.
Poziom przygotowania kondycyjnego ocenia się na podstawie
uzyskanych wyników zamienionych na wartości punktowe i przyrównanych do norm .